Co to jest meralgia z parestezjami i jakie są jej przyczyny? Meralgia z parestezjami (łac. meralgia paresthetica) należy do grupy tzw. neuropatii uciskowych, czyli chorób nerwów, u podłoża których leży przewlekły ucisk wywierany na nerw przez sąsiadujące z nim twardsze struktury. Meralgia z parestezjami powstaje w wyniku podrażnienia nerwu skórnego bocznego uda w okolicy więzadła pachwinowego, czyli pachwiny (zob. ryc. poniżej). Do powstania ucisku nerwu w tym miejscu predysponują czynniki, takie jak obrzęki, wodobrzusze, otyłość, ciąża, cukrzyca, guzy tej okolicy, powiększone węzły chłonne, urazy, zakażenia, dna moczanowa, blizny pooperacyjne, skrzywienie kręgosłupa, forsujące ćwiczenia fizyczne mięśni brzucha, obcisła odzież lub pasy stosowane w leczeniu przepuklin. Długotrwale utrzymujący się ucisk doprowadza do zaburzeń funkcjonowania nerwu i jego uszkodzenia. Nerw skórny boczny uda odpowiada za czucie skóry przednio-zewnętrznej powierzchni uda, a jego ucisk powoduje wystąpienie charakterystycznych dolegliwości na tym obszarze. Jak często występuje meralgia z parestezjami? Nie jest znana dokładna częstość występowania meralgii z parestezjami. Istnieje tendencja do występowania meralgii z parestezjami po obu stronach, czyli na dwóch udach u jednej osoby. Choroba ta dwa razy częściej dotyczy mężczyzn. Jak się objawia meralgia z parestezjami? Do podstawowych objawów meralgii z parestezjami należą różnego rodzaju nieprzyjemne doznania czuciowe, czyli parestezje. Mogą one przybierać postać cierpnięcia, pieczenia, mrowienia, a także bólu. Powyższe wrażenia czuciowe obejmują skórę przednio-bocznej powierzchni uda, która jest unerwiana przez nerw skórny boczny uda. Może im towarzyszyć uczucie znieczulenia skóry w tej okolicy albo przeciwnie - jej nadwrażliwość. Dolegliwości ustępują częściowo przy ułożeniu kończyny dolnej w pozycji zgiętej na podwyższeniu, a nasilają się w trakcie długotrwałego stania. Co robić w przypadku wystąpienia objawów meralgii z parestezjami? W przypadku pojawienia się objawów mogących wskazywać na wystąpienie meralgii z parestezjami należy się zgłosić do lekarza rodzinnego. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie meralgii z parestezjami? Do ustalenia prawidłowego rozpoznania meralgii z parestezjami niezbędny jest szczegółowy wywiad zebrany od pacjenta oraz przeprowadzenie badania. Lekarz zapyta o początek dolegliwości oraz ich przebieg w czasie. Istotne są także informacje dotyczące urazów, przebytych zabiegów, ciąż i porodów u kobiet, chorób towarzyszących oraz przyjmowanych leków. Następnie lekarz zbada pacjenta. W trakcie badania oceni czucie dotyku, bólu oraz temperatury, a także ruchomość w stawie biodrowym (dolegliwości bólowe nasilają się w trakcie prostowania w stawie biodrowym). Lekarz może zbadać również bolesność dotykową okolicy przejścia nerwu poprzez więzadło pachwinowe. Ważną rolę odgrywają także pozostałe elementy badania neurologicznego, takie jak: badanie odruchów głębokich mięśni za pomocą młotka neurologicznego, siły mięśniowej, napięcia oraz ocena chodu pacjenta. Lekarz może zlecić także badania dodatkowe, takie jak badanie potencjałów somatosensorycznych, które służą do obiektywnej oceny zaburzeń czucia. W celu wykluczenia innych przyczyn zgłaszanych dolegliwości lekarz może zalecić badanie RTG stawu biodrowego oraz badanie rezonansu magnetycznego odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Jakie są metody leczenia zespołu meralgii z parestezjami? Metody leczenia meralgii z parestezjami zależą od jej przyczyny oraz stopnia zaawansowania. W początkowym okresie choroby zazwyczaj zaleca się leki o właściwościach przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych, niekiedy skuteczne są także wstrzyknięcia glikokortykosteroidów w okolicę nerwu. Istotną rolę odgrywają też zabiegi fizjoterapeutyczne. Jeżeli dolegliwości nie ustępują lub nawracają, niezbędne może się okazać operacyjne odbarczenie nerwu. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie meralgii z parestezjami? W niektórych przypadkach dolegliwości ustępują samoistnie lub podczas leczenia farmakologicznego. Zabiegi fizjoterapeutyczne oraz pozycje zmniejszające ucisk na nerw także mogą prowadzić do wycofania się objawów. W przypadku dużego nasilenia dolegliwości niezbędne może się okazać leczenie operacyjne i późniejsza rehabilitacja, które zwykle dają zadowalający efekt. Co trzeba zrobić po zakończeniu leczenia meralgii z parestezjami? Po leczeniu operacyjnym meralgii z parestezjami niezbędny jest pewien okres rekonwalescencji, a następnie rozpoczęcie właściwie zaplanowanej rehabilitacji. Ważna jest także eliminacja czynnika, który doprowadził do pojawienia się ucisku na nerw, np. otyłości lub obrzęków. Co trzeba zrobić, żeby uniknąć zachorowania na meralgię z parestezjami? W profilaktyce meralgii z parestezjami istotną rolę odgrywa skuteczna eliminacja czynników ryzyka. W przypadku nadmiernej masy ciała oraz wad postawy, cel ten można osiągnąć poprzez właściwie zaplanowany wysiłek fizyczny pod okiem doświadczonych instruktorów oraz fizjoterapeutów. Podstawowe badania laboratoryjne pozwalają na wczesne wykrycie oraz prawidłowe leczenie chorób ogólnoustrojowych, takich jak cukrzyca lub dna moczanowa, które - niekontrolowane - mogą skutkować powstaniem neuropatii. Ważny jest też właściwy dobór i prawidłowe korzystanie z pasów stosowanych w leczeniu przepuklin, ze względu na możliwość ucisku nerwu skórnego bocznego uda w okolicy więzadła pachwinowego.

NERWY RDZENIOWE – 31 par Powstają z korzeni,odchodzących od rdzenia kręgowego: brzusznych - ruchowych i grzbietowych - czuciowych Nerw rdzeniowy opuszcza kanał…

nerw skórny tylny uda jest nerwem ze splotu krzyżowego. Powstaje częściowo z podziałów grzbietowych pierwszego i drugiego oraz z podziałów brzusznych drugiego i trzeciego nerwu krzyżowego i opuszcza miednicę przez większy otwór kulszowy poniżej mięśnia piriformis. następnie opada pod pośladkiem maximus z tętnicą pośladkową dolną i biegnie w dół tylną częścią uda pod powięzią, a nad długą głową kości udowej do tylnej części kolana; tutaj przebija głęboką powięź i towarzyszy małej żyle odpiszczelowej do około środka tylnej części nogi, jej końcowe gałązki komunikują się z nerwem suralnym. Rozgałęzieniaedytuj jego gałęzie są skórne i są rozprowadzane do okolicy pośladkowej, krocza oraz tylnej części uda i nogi. dolne nerwy kloniczne (lub gałęzie pośladkowe), trzy lub cztery w liczbie, obracają się w górę wokół dolnej granicy mięśnia pośladkowego maksymalnego i zaopatrują skórę pokrywającą dolną i boczną część tego mięśnia. gałęzie krocza są rozmieszczone na skórze w górnej i przyśrodkowej części uda. główna część z tyłu uda i nogi składa się z licznych włókien pochodzących z obu stron nerwu i rozprowadzonych na skórze pokrywającej tylną i przyśrodkową stronę uda, dół podkolanowy i górną część tylnej części nogi. Nawigacja wpisu Nerw kulszowy jest głównym nerwem kończyny dolnej. Rozciąga się od uda do stopy i to dzięki niemu zostają unerwione mięśnie biodra, uda, goleni i stopy. Do jego uszkodzenia może dojść w wyniku złamań kości, guzów nowotworowych lub operacji stawu biodrowego. O powstałym urazie świadczy ostry i promieniujący ból, który może Panie Doktorze, zdiagnozowano u mnie naruszenie nerwu bocznego uda, (prawdopodobnie od za ciasnych spodni) przez co odczuwam pieczenie i mrowienie w tym miejscu - w pozycji leżącej na plecach nie czuję tego, tylko przy leżeniu na boku. Od jakiegoś czas doszło do tego uczucie "bulgotania" w łydkach, co jest widoczne tak jakby w łydkach gotowała się woda. Nie wiem czy obie te sprawy mają ze sobą związej. Strasznie się boję, że mogą to być objawy Stwardnienia nastraszono mnie, że tak. Proszę o odp KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu Czy autyzm jest wyleczalny? Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, czy autyzm jest wyleczalny. Jeśli dolegliwości są zlokalizowane na bocznej powierzchni uda i mają charakter mrowienia, pieczenia mogą być związane z uszkodzeniem nerwu skórnego bocznego uda. Zwykle jest to dolegliwość łagodna i nie wymagająca leczenia. W przypadkach uciążliwych można wykonać blokadę tego nerwu - tego typu zabiegi wykonywane są w Poradniach Leczenia Bólu przez anestezjologa. Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Naruszenie nerwu bocznego uda a mrowienie w łydkach – odpowiada Dr n. med. Adrianna Wilczek Czy chory boczny skórny nerw uda można w jakiś sposób wyleczyć? – odpowiada Dr n. med. Łukasz Kmieciak Czy jest możliwość "wyłączenia" nerwów w nodze i pozbycia się bólu? – odpowiada Dr n. med. Magdalena Nowaczewska Prośba o interpretację badania USG strony przedniej uda prawego – odpowiada Lek. Tomasz Kowalczyk Neuroliza przy bólach kręgosłupa – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska Co oznacza ból pośladków po operacji kręgosłupa? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Fascykulacje w łydkach – odpowiada Lek. Jacek Ławnicki Co oznacza pieczenie i drętwienie uda po artroskopii stawu skokowego prawego? – odpowiada Dr n. med. Piotr Żbikowski Sposoby leczenie uszkodzonego nerwu obwodowego – odpowiada Lek. Janusz Jaskowicz Co robić, jeśli tydzień po punkcji lędźwiowej nadal występują bóle głowy? – odpowiada Dr n. med. Magdalena Nowaczewska artykuły ^{Gałęzie nerwu udowego obsługują mięśnie czworogłowe i skórę przedniego i przyśrodkowego uda, podczas gdy jego największa gałąź, nerw odpiszczelowy, rozciąga się na skórę przyśrodkowej nogi i stopy. Nerw zasłonowy łączy się z mięśniami przywodzącymi i skórą w pachwinie, podczas gdy boczny nerw skórny kości udowej}

Piekący ból po zewnętrznej strony uda to typowa meralgiaMeralgia z parestezjami jest to schorzenie będące wynikiem uszkodzenia nerwu skórnego bocznego uda. Najczęściej chorują osoby otyłe w wieku 40-60 lat, ale objawy mogą też wystąpić u dzieci czy u osób szczupłych i wysportowanych. Uszkodzenie nerwu jest spowodowane jego uciskiem pod więzadłem pachwinowym. Objawy meralgii z parestezjami W wyniku ucisku nerwu skórnego bocznego uda dochodzi do wystąpienia objawów jego podrażnienia. Podrażanie nerwu skórnego bocznego uda typowo spowoduje piekący ból po zewnętrznej stronie uda. Poza piekącym bólem chory może odczuwać również mrowienie, palenie, kłucie, drętwienie, uczucie zimna czy też uczucie jakby wibrował telefon. Najczęściej te przykre dolegliwości dotyczą zewnętrznej strony uda, ale mogą też występować po stronie przedniej. Objawy mogą też promieniować w stronę brzucha i kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego. Co ważne, objawy mogą się nasilać podczas dłuższego chodzenia czy stania i zmniejszać się w pozycji siedzącej. Co ciekawe u co piątej osoby z meralgią objawy mogą występować obustronnie. Jak dochodzi do ucisku nerwu skórnego bocznego uda Po pierwsze może to być wynik noszenia ciasnych spodni, pasków lub gorsetów lędźwiowych. Przyczyną meralgii z parestezjami mogą być też powikłania po operacjach ortopedycznych czy chirurgicznych przeprowadzanych w okolicy pachwiny. Zbyt ciasne ubrania często powodują ucisk nerwu skórnego bocznego udaPo drugie nerw skórny boczny może być podatny na uszkodzenie w wyniku zaburzeń hormonalnych czy niedoborów pokarmowych. Na przykład cukrzyca, niedoczynność tarczycy czy alkoholizm może uszkadzać strukturę nerwu. Na koniec anatomia. Każdy jest zbudowany trochę inaczej. Jedni będą mieli większe predyspozycje do wystąpienia pieczenia uda w przebiegu meralgii inni mniejsze. Badanie nerwu skórnego bocznego uda Piekący ból na zewnętrznej stronie uda jest bardzo charakterystyczny. Neurolog zawsze powinien podejrzewać meralgie z parestezjami w takiej sytuacji. Badanie neurologicznie w tym schorzeniu pokaże zaburzenia czucia w zakresie pieczenia uda. Dodatkowo lekarz może zauważyć przerzedzenie włosów na skórze, gdzie boli. Taki objaw wskazuje, że uszkodzeniu uległa ta część nerwu która reguluje ukrwienie na skórze. Badając dalej, lekarz zacznie opukiwać nerw w okolicy więzadła pachwinowego co powinno nasilić dolegliwości (dodatni test Tinela). Kolejnym elementem badania lekarskiego jest test kompresji miednicy. Test kompresji miednicy rozróżnia meralgie z parestezjami od bólów kręgosłupa. Pacjent w tym teście musi leżeć na boku. Lekarz naciska na miednice z boku przez około 45 sekund. Zmniejsza się w ten sposób napięcie więzadła pachwinowego. Jeżeli objaw w tym teście zmniejszą się to wskazuje to na ucisk nerwu skórnego bocznego pod więzadłem. Jeżeli objawy w tym teście nie zmieniają się to jest to inny problem, najprawdopodobniej kręgosłupowy. Test kompresji miednicy powinien spowodować ustąpienie piekącego bólu udaDiagnostyka meralgii z parestezjami Badanie USG jest badaniem z wyboru. W badaniu tym można zaobserwować obrzęk nerwu w miejscu jego ucisku. Podobną wartość ma rezonans magnetyczny który również pokaże ucisk nerwu. Kolejnym badaniem, które może zdiagnozować ucisk nerwu skórnego bocznego jest badanie elektrofizjologiczne (EMG). Dodatkowo badanie EMG pomoże określić dalszy przebieg choroby a tym samym wskazać najlepsze leczenie. Jeżeli obrazy z tych badań są niejednoznaczne. Warto empirycznie wykonać blokade nerwu. Jest to bardzo bezpieczne postępowanie w rękach sprawnego lekarza. Ustąpienie dolegliwości na jakiś czas potwierdza problem. A co, jeśli to coś innego Pieczenie zewnętrznej strony uda może również powodować dyskopatia kręgosłupa ledźwiowo-krzyżowego, zapalenie kaletki maziowej krętarza, konflikt udowo-panewkowy i neuropatia cukrzycowa nerwu udowego. Każde z tych schorzeń ma charakterystyczne objawy i lekarz łatwo poradzi sobie z nakierunkowaniem pacjenta. Leczenie piekącego bólu po zewnętrznej stronie udaPo pierwsze schorzenie to najczęściej jest samoograniczające się. To znaczy, że po jakimś czasie mija bez leczenia. Jeżeli tak się nie dzieje to należy podjąć leczenie. Najczęściej leczenie zaczyna się od leczenia nieoperacyjnego. Zalecenia podstawowe dla pacjenta to nakaz noszenia luźnych spodni, majtek, pasków itd. Sugeruje się też zrzucenie kilku kilogramów. Leczenie tabletkami przeciwbólowymi wskazane jest tylko na krótki czas na początku dolegliwości. Stosowanie tych leków dłużej przyniesie więcej szkód niż pożytku. Jeżeli dolegliwości nie dają żyć to lepiej stosować plastry z lignocainą. Blokada nerwu jest bardzo dobrym rozwiązaniem. Podajemy pod kontrolą USG zastrzyk ze sterydem. Powoduje to ustąpienie lokalnego stanu zapalnego i zmniejszenie obrzęku nerwu co daje szybką ulgę choremu. Fizykoterapia jest bardzo dobrym rozwiązaniem. Dobry fizjoterapeuta potrafi zdziałać cuda. W opornych przypadkach zaleca się leczenie chirurgiczne. Chirurg może zmienić pozycje nerwu w pod więzadłem, gdzie nerw będzie miał więcej miejsca. Wykonuje się również przecięcie nerwu lub jego nieodwracalne uszkodzenie przy pomocy substancji chemicznych. Jeżeli te wszystkie metody zawiodą to też nie jesteśmy bez silni. Dobry neurolog poradzi sobie z tymi dolegliwościami. Stosuje się różne grupy leków zmniejszających wrażliwość uszkodzonego nerwu. Odbywa się to troszkę na zasadzie prób i błędów, ponieważ nie ma jednego najskuteczniejszego leku. Stosujemy leki z grupy SSRI, AED czy pochodne opioidowe. Najczęściej wystarczy kilka miesięcy przyjmowania tych leków aby ustąpiły dolegliwości w najtrudniejszych przypadkach.

Gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych: a/ włókna ruchowe, czuciowe i autonomiczne b/ z segmentów piersiowych zachowują podział metameryczny = nerwy międzyżebrowe c/ z innych segmentów tworzą parzyste sploty Gałęzie skórne splotu szyjnego: nerw potyliczny mniejszy(n. occipitalis minor) nerw uszny wielki (n. auricularis magnus) nerw

Nerw skórny boczny udowy jest gałęzią splotu lędźwiowego, wychodzącą z rdzenia kręgowego pomiędzy kręgami L2 i L3. Powstaje na bocznym brzegu grupy mięśniowej psoas, poniżej nerwu biodrowo-udowego, a następnie przechodzi pod powięzią biodrową i więzadłem pachwinowym. Rozdziela się na dwie gałęzie – przednią i tylną – osiem do dziesięciu centymetrów poniżej kręgosłupa, gdzie również wychodzi z powięzi lędźwiowej. Gałąź przednia zaopatruje skórę przedniej i bocznej powierzchni uda do kolana, natomiast gałąź tylna zaopatruje boczną część uda, od trocznika większego w biodrze, do połowy uda, tuż nad kolanem. Neuropatie (uszkodzenia nerwów) nerwu skórnego bocznego udowego mogą wynikać z wielu różnych sytuacji klinicznych i często objawiają się jako utrata czucia lub ból, który może być mrowieniem, bólem lub pieczeniem. Powszechne przyczyny tego stanu, znanego jako meralgia parestetyczna, obejmują ciasne ubrania, otyłość, ciążę i niektóre operacje kręgosłupa lub miednicy. Leczenie jest zazwyczaj zachowawcze i może wymagać niewielkich zmian w stylu życia, zachowaniu lub diecie.

dziej obejmują nerw łokciowy lub skórny boczny uda. Amiotrofia cukrzycowa, inaczej zwana neuropatią udową lub proksymalną neuro-patią ruchową, dotyczy częściej starszych mężczyzn powyżej 50. rż. chorujących na cu-

Neuropatie w obrębie kończyny dolnej mają najczęściej charakter uciskowy, podobnie jak w przypadku kończyny górnej. Uciśnięte, a więc uszkadzane, mogą być włókna czuciowe, ruchowe i autonomiczne, dlatego badanie kliniczne przy podejrzeniu neuropatii powinno dotyczyć każdej z tych funkcji nerwu. Do najczęstszych neuropatii w obrębie kończyny dolnej zalicza się zespół Rotha, zespół kanału stępu oraz neuropatię uciskową nerwu strzałkowego wspólnego. Rzadziej występuje np. zespół mięśnia gruszkowatego czy metatarsalgia Mortona. W celu postawienia prawidłowej diagnozy podstawą jest dokładny wywiad oraz badanie kliniczne z oceną funkcji uciśniętego nerwu oraz wykonaniem charakterystycznych testów prowokacyjnych. Warto również wykonać badanie elektrofizjologiczne oceniające obiektywnie funkcję nerwu. Pomocne również są badania obrazowe: rentgenografia (RTG), ultrasonografia (USG) oraz w szczególnych sytuacjach spektroskopia magnetycznego rezonansu jądrowego (ang. nuclear magnetic resonancev – NMR). Leczenie neuropatii uciskowych w pierwszym etapie powinno opierać się na eliminacji czynników predysponujących do ucisku na nerw, np. zmiana zbyt ciasnej odzieży w przypadku zespołu Rotha. Kolejnym etapem jest fizjoterapia oraz farmakoterapia. W przypadku braku poprawy po leczeniu zachowawczym, dużej dysfunkcji nerwu lub przy występowaniu mechanicznego ucisku na nerw niezbędne jest leczenie operacyjne. R e k l a m aPOLECAMY Neuropatie uciskowe to najczęstszy typ neuropatii polegający na kompresji na nerw przez otaczające go struktury. W zależności od rodzaju włókien prowadzonych przez dany nerw objawy mogą dotyczyć zarówno funkcji czuciowej, ruchowej, jak i autonomicznej nerwu [1]. Dlatego badanie kliniczne powinno opierać się na ocenie wszystkich powyższych jego funkcji. W przypadku uszkodzenia włókien czuciowych pacjent odczuwa nieprzyjemne drętwienia, parestezje lub piekący ból w okolicy unerwianej przez uciśnięty nerw. Może również dochodzić do zaburzeń czucia w jego dystrybucji. Uszkodzenie włókien ruchowych skutkuje osłabieniem, a w kolejnym etapie nawet zanikiem mięśni zaopatrywanych przez uszkodzony nerw. W przypadku uszkodzenia włókien autonomicznych charakterystyczna jest gorsza tolerancja zimna oraz zmiany troficzne w obrębie zaopatrywanej przez nerw skóry. Często również można zaobserwować brak owłosienia w tej okolicy [1, 2]. Neuropatie uciskowe w obrębie kończyny dolnej są znacznie rzadsze niż w obrębie kończyny górnej i często pomijane są w diagnostyce różnicowej w przypadku dolegliwości w obrębie kończyn dolnych. Jednak objawy zgła- szane przez pacjenta są na tyle charakterystyczne, że dokładny wywiad oraz badanie kliniczne często wystarczają, aby dokonać prawidłowego rozpoznania [3]. Do najczęstszych neuropatii uciskowych w obrębie kończyny dolnej należą: zespół Rotha (ucisk na nerw skórny uda boczny), zespół kanału stępu (ucisk na nerw piszczelowy tylny), ucisk na nerw strzałkowy wspólny, neuralgia Mortona (ucisk na nerw podeszwowy wspólny), zespół mięśnia gruszkowatego (ucisk na nerw kulszowy). Zespół Rotha (meralgia z parestezjami) – ucisk na nerw skórny uda boczny Zespół Rotha jest najczęstszą neuropatią uciskową w obrębie kończyny dolnej. Występuje głównie u mężczyzn. Powstaje na skutek ucisku na nerw skórny uda boczny na poziomie więzadła pachwinowego, wywołując ból i parestezje przednio-bocznej części uda, rzadziej przeczulicę oraz zmiany troficzne skóry w tej okolicy. W ok. 20% występuje obustronnie [4, 5]. Do czynników predysponujących zalicza się: przeciążenie wynikające z forsownych ćwiczeń mięśni brzucha oraz częstych ruchów zgięcia i wyprostu w stawie biodrowym, długotrwałą pozycję stojącą lub forsowny marsz, noszenie obcisłej odzieży lub pasów przepuklinowych, otyłość, ciążę, cukrzycę, dnę moczanową, wodobrzusze. Podczas badania klinicznego najbardziej charakterystyczne są zaburzenia czucia oraz parestezje w dystrybucji nerwu skórnego uda bocznego – na powierzchni przednio-bocznej uda, nasilające się podczas ucisku na więzadło pachwinowe oraz podczas wykonywania przeprostu w stawie biodrowym. Objawy zmniejszają się przy zgiętym stawie biodrowym. Pomocny jest również dodatni objaw Tinela występujący po opukiwaniu nerwu w miej- scu ucisku [6]. W leczeniu zespołu Rotha stosuje się eliminację czynników prowokujących ucisk nerwu, doustne leki przeciwzapalne, fizjoterapię oraz ostrzyknięcia sterydem. W przy- padku braku poprawy po leczeniu zachowawczym wskazane jest operacyjne odbarczenie nerwu. Zespół kanału kostki przyśrodkowej (zespół kanału stępu) – ucisk na nerw piszczelowy tylny Zespół kanału kostki przyśrodkowej jest drugim co do częstości występowania zespołem uciskowym w obrębie kończyny dolnej. Wywołany jest przez ucisk na nerw piszczelowy tylny na wysokości kostki przyśrodkowej, gdzie przechodzi on przez kanał stępu wspólnie z tętnicą i żyłą piszczelową tylną, ścięgnem mięśnia zginacza palców i zginacza długiego palucha oraz ścięgnem mięśnia piszczelowego tylnego [7]. Do jego występowania predysponują urazy w obrębie stawu skokowego, otyłość, choroby reumatyczne oraz obrzęki w obrębie kończyn dolnych. Występuje często u sportowców, szczególnie u biegaczy [8]. Do najbardziej charakterystycznych objawów zalicza się: parestezje, ból i drętwienia podeszwowej powierzchni śródstopia i palców, promieniujące w stronę łydki, czasami bóle również w obrębie pięty (gdy ucisk dotyczy również gałęzi piętowych), nadmierną funkcję zginaczy palców powodującą częste skurcze palców, zaostrzenie dolegliwości podczas chodzenia i w pozycji stojącej, zmniejszanie dolegliwości podczas unoszenia kończyny, osłabienie i następnie zanik mięśnia odwodziciela palucha, często nasilenie objawów w nocy. Podczas badania klinicznego bada się objaw Tinela znad kanału stępu oraz wykonuje się test prowokacyjny polegający na zgięciu grzbietowym i odwiedzeniu stopy, co wzmaga dolegliwości. Należy również ocenić czucie po stronie podeszwowej stopy oraz siłę zginaczy palców i odwodziciela palucha. W celu uzupełnienia diagnostyki można wykonać USG lub NMR oraz badanie elektrofizjologiczne. Pierwszym etapem leczenia zespołu kanału stępu jest leczenie zachowawcze, do którego zalicza się odciążenie kończyny, doustne leki przeciwzapalne, miejscowe ostrzyknięcie sterydem oraz fizjoterapię. W przypadku braku poprawy po leczeniu zachowawczym lub w zaawansowanej postaci choroby należy rozważyć leczenie operacyjne polegające na przecięciu troczka zginaczy. Również obecność patologicznej masy powodującej ucisk na nerw piszczelowy tylny stanowi wskazanie do leczenia operacyjnego [9]. Neuropatia uciskowa nerwu strzałkowego wspólnego Trzecią co do częstości neuropatią uciskową w obrębie kończyny dolnej jest kompresja nerwu strzałkowego wspólnego. Nerw ten na poziomie dołu podkolanowego odchodzi od nerwu kulszowego, kierując następnie się w stronę głowy kości strzałkowej i owijając jej szyjkę. W okolicy tej znajduje się bardzo powierzchownie i narażony jest na uszkodzenie oraz ucisk [6]. Sytuacje, które najczęściej powodują ucisk na nerw strzałkowy wspólny to: długotrwała pozycja klęcząca lub kuczna, np. joga, ucisk z zewnątrz, np. przez zbyt ciasny opatrunek gipsowy, częste zakładanie nogi na nogę, urazy głowy i szyjki kości strzałkowej, gangliony, wyrośla kostne, zgrubienie więzadeł. Do najczęstszych objawów zalicza się: parestezje, drętwienia i piekący ból w okolicy bocznej podudzia i stopy, osłabienie mięśni unerwionych przez nerw strzałkowy wspólny – opadanie stopy, utrudnione nawracanie stopy oraz utrudnione utrzymanie ciężaru ciała na pięcie [9]. Aby dokonać prawidłowego rozpoznania niezbędne jest dokładne badanie kliniczne połączone z wywiadem. Pomocne jest badanie również elektrofizjologiczne. Wśród badań obrazowych warto wykonać badanie RTG oraz USG. Leczenie tej neuropatii zawsze powinno rozpocząć się od próby wyeliminowania czynnika sprawczego, np. w postaci zbyt ciasnego gipsu. Wśród metod zacho- wawczych stosuje się tu fizjoterapię oraz miejscowe ostrzyknięcie sterydem lub doustne leki przeciwzapalne. W przypadkach uszkodzenia nerwu strzałkowego z dysfunkcją ruchową oraz przy braku poprawy po leczeniu zachowawczym wskazane jest leczenie operacyjne polegające na uwolnieniu nerwu w miejscu ucisku [10]. Neuralgia Mortona – ucisk na nerw podeszwowy wspólny Neuralgia Mortona jest wywołana uciskiem na nerwy podeszwowe wspólne, najczęściej pomiędzy II i III lub III i IV kością śródstopia. Występuje ona głównie u kobiet po 50. roku życia i często związana jest ze stosowaniem obuwia na wysokich obcasach z wąskim przodem. Do innych przyczyn zalicza się: obrzęki w obrębie stopy, choroby reumatyczne, gangliony itp. [11]. Charakterystycznym objawem jest silny, piekący ból na wysokości głów kości śródstopia, promieniujący w stronę palców. Nasilenie objawów następuje podczas chodzenia oraz przy palpacji bolesnej okolicy. Podczas odpoczynku objawy najczęściej zmniejszają się lub całkowicie ustępują. Aby postawić prawidłową diagnozę, ważne jest dokładne badanie kliniczne stopy z uzyskaniem bolesności palpacyjnej w charakterystycznej lokalizacji. Dodatkowo wykonuje się test Muldera – nasilenie objawów przy poprzecznym ściśnięciu stopy [6]. Badania obrazowe (USG lub NMR) tylko u części pacjentów z metatarsalgią Mortona wykazują obecność nerwiaka (tzw. nerwiaka Mortona). Jednak jego obecność nie jest warunkiem postawienia diagnozy neuralgii Mortona [11]. Leczenie rozpoczyna się od eliminacji nieodpowiedniego obuwa oraz stosowania odciążających wkładek do butów. Pomocna jest również fizjoterapia oraz miejscowe ostrzyknięcie sterydem. W przypadku braku efektu leczenia zachowawczego wskazane jest leczenie operacyjne polegające na odbarczeniu bolesnego nerwu lub usunięciu uwidocznionego nerwiaka. Zespół mięśnia gruszkowatego – neuropatia uciskowa nerwu kulszowego Neuropatia uciskowa nerwu kulszowego jest dosyć rzadka, a najczęstszym jej poziomem jest wyjście nerwu kulszowego z miednicy w bezpośrednim sąsiedztwie mięśnia gruszkowatego (tzw. zespół mięśnia gruszkowatego). W sytuacji tej pacjent odczuwa silny, piekący ból oraz drętwienia promieniujące od pośladka przez tylną powierzchnię całej kończyny dolnej, aż do stopy [12]. Nasilenie objawów następuje w wyniku długotrwałego siedzenia, rotacji zewnętrznej stawu biodrowego, podczas wchodzenia po schodach oraz pochylania przy wyprostowanych kolanach. Objawy te przypominają obraz rwy kulszowej i określane są jako rwa kulszowa gruszkowata. Do najczęstszych przyczyn tej neuropatii zalicza się: urazy lub przeciążenie biodra i pośladka powodujące obrzęk lub powstawanie krwiaka w obrębie mięśnia gruszkowatego, długotrwałe siedzenie, szczególnie na twardym podłożu, nagły wzrost masy mięśniowej lub wzrost masy ciała (np. ciąża), urazy i operacje biodra, różnicę długości kończyn dolnych, przykurcze mięśniowe oraz stawowe w obrębie biodra. Aby prawidłowo rozpoznać ten rodzaj neuropatii, należy uważnie zebrać wywiad oraz zbadać klinicznie, skupiając się na ewentualnych czynnikach predysponujących oraz na wykluczeniu innych jednostek chorobowych, jak np. dyskopatia krzyżowa, zmiany zwyrodnieniowe lub zapalenie kaletki stawu biodrowego. Charakterystyczne podczas badania jest tu nadmierne napięcie i tkliwość mięśnia gruszkowatego oraz nasilenie bólu podczas ruchów biodra, szczególnie przy rotacji zewnętrznej [5, 9]. Badania pomocnicze przy diagnostyce zespołu mięśnia gruszkowatego to USG, NMR oraz badanie elektrofizjologiczne. Często jednak ta jednostka chorobowa jest pomijana w badaniach i diagnostyce, a prawidłowe rozpoznanie zostaje dokonane zbyt późno. Skutecznym leczeniem najczęściej jest fizjoterapia opierająca się na ćwiczeniach rozciągających wspomaganych przez fizykoterapię. Dodatkowo można zastosować ostrzyknięcie okolicy mięśnia gruszkowatego (najlepiej pod kontrolą USG) sterydem lub botoksem (w przypadku nadmiernego jego napięcia) oraz doustnie leki przeciwzapalne. Bardzo rzadko leczenie zachowawcze nie przynosi poprawy. W tym przypadku wykonuje się operacyjne odbarczenie nerwu kulszowego [6, 12]. Piśmiennictwo Atroshi I., Englund M., Turkiewicz A., Tagil M., Petersson Incidence of physician-diagnosed carpal tunnel syndrome in the general population. Arch Intern Med. 2011; 171 (10): 943-944. Osterman The double crush syndrome. Orthop Clin North Am. Jan 1988; 19 (1): 147–155. Kim S. J., Hong Jun et al. MR imaging mapping of skeletal muscle denervation in entrapment and compressive neuropathies. Radiographics. 2011; 31 (2): 319–332. Hospodar Ashman Traub Anatomic study of the lateral femoral cutaneous nerve with respect to the ilioinguinal surgical dissection. J Orthop Trauma 1999; 13 (1): 17–19. Moore Tsuruda Dailey The value of MR neurography for evaluating extraspinal neuropathic leg pain: a pictorial essay. American Journal of Neuroradiology. 2001; 22 (4): 786–794. Rutkove S. Overview of Lower Extremity Peripheral Nerve Syndromes. UpToDate. 2013, Jan. 7. Jackson Tarsal tunnel syndrome in athletes. Am J Sports Med 1991; 1: 61–5. Williams Williams Rosson Dellon Anatomic site for proximal tibial nerve compression: a cadaver study. Annals of Plastic Surgery. 2009; 62 (3): 322–325. Toth C. et al. Peripheral Nervous System Injuries in Sport and Recreation: A Systematic Review. Sports Medicine 2005; 35 (8): 717–738. Nonthasoot B., Sirichindakul B., Nivatvongs S., Sangsubhan C. Common peroneal nerve palsy: an unexpected complication of liver surgery. Transplant. Proc. 2006; 38: 1396-1397. Zanetti M., Strehle Kundert Zollinger H., Hodler J.. Morton neuroma: effect of MR imaging findings on diagnostic thinking and therapeutic decisions. Radiology. 1999; 213 (2): 583–588. Feinberg J., Sethi S. Sciatic neuropathy: case report and discussion of the literature on postoperative sciatic neuropathy and sciatic nerve tumors. HSS Journal. 2006; 2 (2): 181–187.

uraz lub ucisk na nerw w okolicy głowy kości strzałkowej: długie przebywanie w pozycji leżącej, pozycji kucznej lub klęczącej, opatrunek gipsowy kończyny dolnej, szyna lub ciasny bandaż, torbiel podkolanowa mononeuropatia multiplex neuropatia obwodowa (np.cukrzycowa) rodzinna neuropatia z nadwrażliwości na ucisk Objawy uszkodzenia:

^{Uszkodzenia nerwów obwodowych to skutek urazów mechanicznych lub przewlekłej choroby. Mogą wystąpić u każdego, a w celu powrotu do pełnej sprawności ruchowej, konieczna jest rehabilitacja. Jakie objawy wywołuje uszkodzenie poszczególnych nerwów i jakie zabiegi fizjoterapii są stosowane? Uszkodzenia nerwów obwodowych mogą mieć przyczyny mechaniczne. Ten typ najczęściej obejmuje nerwy powierzchowne oraz te, które są najsłabiej chronione przez pozostałe tkanki. Do uszkodzeń często dochodzi w kończynach górnych. Wpływa na to rodzaj wykonywanych czynności, podczas których dochodzi do urazu kończyn. Nerw obwodowy składa się z następujących włókien: ruchowych – ich uszkodzenie powoduje porażenia wiotkie, które prowadzą do osłabienia i zaniku mięśni czuciowych – wywołuje zaburzenia czucia w partiach kończyny współpracujących z danym nerwem wegetatywnych – w początkowej fazie wywołuje rozszerzenie naczyń krwionośnych i przekrwienie tkanek, a następnie ich niedokrwienie i obumieranie Uszkodzenia nerwów obwodowych mogą być spowodowane przez choroby przewlekłe, np. cukrzycę, która wywołuje tzw. stopę cukrzycową. Taki stan powoduje uszkodzenie gałęzi czuciowych i wegetatywnych, a w efekcie niedożywienie tkanek. Powstaje hiperglikemia, która zwiększa ryzyko zakażenia. Uszkodzenia nerwów obwodowych wskutek operacji kończyn górnych Uszkodzenia nerwów obwodowych często występują u pacjentów po operacjach. W trakcie zabiegu może dojść do przecięcia pnia nerwowego, np. nerwu pachowego i na trzonie kości ramiennej. Natomiast w obrębie nadgarstka, może dojść do przecięcia nerwu pośrodkowego i łokciowego. Z kolei podczas operacji przykurczu Dupuytrena dochodzi do przecięcia nerwów palców. Inną przyczyną uszkodzenia mięśni może być nieprawidłowo założony opatrunek po zabiegu, który powoduje ucisk na nerw. Objawy uszkodzenia nerwów obwodowych kończyny górnej Do najczęściej występujących rodzajów uszkodzeń nerwów obwodowych kończyny górnej należą: Uszkodzenie nerwu pośrodkowego – jeśli występuje w obrębie stawu łokciowego, to dochodzi do porażenia zginaczy długich palców oraz zginaczy ręki. W przypadku uszkodzenia nerwu w części dystalnej przedramienia, ułożenie ręki do przysięgi nie występuje. Charakterystycznym objawem jest słabe odwodzenie i przeciwstawianie kciuka. Uszkodzenie nerwu promieniowego – wywołuje porażenie mięśnia ramienno – promieniowego, prostowników nadgarstka, kciuka i palców II–V w stawach międzypaliczkowych dalszych. Cechą charakterystyczną tego typu porażenia jest tzw. ręka opadająca. Uszkodzenie nerwu łokciowego – wywołuje porażenie przywodzenia kciuka oraz przywodzenia i odwodzenia palców. Przywodziciele nadgarstka, zginacze palców IV i V stają się znacznie osłabione. Objawy uszkodzenia nerwów obwodowych kończyny dolnej Uszkodzenia nerwów obwodowych w kończynach dolnych, często spowodowane są uciskiem na dany nerw. Do częstych objawów neuropatii uciskowych zalicza się: Zespół Rotha – wywołany silnym uciskiem na nerw skórny boczny uda. Charakteryzuje się bólem i parastezjami przednio-bocznej części uda. Koloryt skóry znacznie różni się od pozostałych partii ciała. Ucisk na nerw strzałkowy wspólny – do uszkodzenia dochodzi z powodu płytkiego umiejscowienia nerwu. W wyniku tego, nerw nie jest chroniony przez inne tkanki. Cechą charakterystyczną jest ból oraz drętwienie bocznej części podudzia i stopy. Może wystąpić także tzw. opadająca stopa, wskutek osłabienia mięśni kończyny. Zespół kanału stępu – spowodowany jest przez ucisk na nerw piszczelowy tylny w obrębie kostki przyśrodkowej. Do charakterystycznych objawów uszkodzenia należy ból w podeszwowej części stopy i śródstopiu oraz zaburzenie czucia. Powstaje silne napięcie zginaczy palców, osłabieniu ulega mięsień odwodziciela palucha. Neuralgia Mortona – u większości pacjentów wywołana jest przez porażenie drugiego i trzeciego nerwu palcowego wspólnego. Charakterystycznym objawem jest silny ból w przedniej części stopy, który nasila się w trakcie chodzenia. Zespół mięśnia gruszkowatego – często powstaje wskutek upadku i urazu pośladka, iniekcji oraz stanów ropnych w ich obrębie. Charakterystycznym objawem jest silny ból pośladka, który może promieniować do przednio‑bocznej powierzchni kończyny dolnej. Rehabilitacja po uszkodzeniach nerwów obwodowych Rehabilitacja po uszkodzeniach nerwów obwodowych jest niezbędna. Obejmuje zabiegi manualne, fizykoterapię lub hydroterapię. Najczęściej jest długa, ponieważ regeneracja uszkodzonego nerwu następuje stopniowo. Pacjent musi przestrzegać zaleceń fizjoterapeuty. Do często stosowanych metod należą: kinesiotaping – oklejanie kończyny specjalnymi taśmami w obrębie uszkodzonego nerwu drenaż limfatyczny kończyny górnej – stosowany w celu zlikwidowania obrzęku i bólu stosowanie ćwiczeń biernych w pełnym zakresie ruchu – pozwalają przywrócić pełny zakres ruchowy kończyny z uszkodzonym nerwem obwodowym stosowanie ciepła oraz noszenie ocieplacza – rozszerza naczynia krwionośne, w wyniku czego tkanki stają się lepiej odżywione, a nerw prędzej się regeneruje Nie wolno rozciągać mięśni porażonej kończyny. Pomocne są specjalne akcesoria ortopedyczne, które utrzymują stawy w ustawieniu czynnościowym. W celu zapobiegania zanikom mięśniowym, może zostać zastosowana odpowiednia elektrostymulacja.}

Цοснօቬαце φαлоቆопቪча
Иվθչо еቄαщዲյ аслዩтቅшо

(Ryc. 14) grupa przednia mięśni uda (m. krawiecki, m. czworogłowy uda, m. stawowy kolana) czuciowo: przednia i przyśrodkowa powierzchnia uda (Ryc. 19) przednio-przyśrodkowa powierzchnia podudzia przyśrodkowy brzeg stopy, niekiedy aż do palucha Objawy uszkodzenia: zaburzenia ruchowe - osłabienie zginania w stawie biodrowym

Ludzkie ciało jest poprzeplatane różnymi zakończeniami nerwowymi. Jeśli mielibyśmy spojrzeć na najbardziej znane nerwy, trzeba powiedzieć, że jeden znajduje się w okolicy kręgosłupa. Właśnie tam zaczyna się nerw lędźwiowy a następnie przechodzi w dół przez pośladki aż do stóp. Ze względu na jego położenie, ale też ze względu na jego długość, nie ma nic niezwykłego kiedy dojdzie do jego ucisku. To powoduje silne bóle, które trudno wytrzymać. Mówi się o zablokowanie nerwu kulszowego Nie chodzi o nic wyjątkowego, o tym świadczy i fakt, że pojęcie zablokowania nerwu jest dobrze znane wśród społeczeństwa. Zablokowanie określane jest również jako uszczypnięcie nerwu kulszowego. Z tym stanem wiąże się ogromny ból. Oprócz klasycznych medykamentów służące do tłumienia bólu, jest zrozumiałe, że ludzie szukają specjalisty, który powinien zapewnić im ulgę. Wpływ mogą mieć również mięśnie Co jest głównym powodem uszkodzenia nerwu kulszowego? To połączenie wieku i stylu życia. Problemy zaczynają się pojawiać już około 30 roku życia. Kiedy dokładnie to będzie, zależy głównie od tego, jak aktywnie człowiek żyje. Chcemy powiedzieć, że powodem tych problemów jest między innymi również to, czy dana osoba ma sztywne lub skrócone mięśnie. Taka sytuacja nastaje wtedy, kiedy mięśnie nie są aktywne. Jak wygląda tradycyjne leczenie Jeśli zablokowanie nerwu kulszowego pojawi się i u was, i w związku z tym zdecydujecie się odwiedzić lekarza, należy zauważyć, że najpierw łagodzi ból, a następnie sugeruje optymalny przebieg leczenia. Leczenie zawiera kombinację leków i specjalnych ćwiczeń i rehabilitacji, która miałaby pomóc rozciągnąć wasze mięśnie. Jednak nie jest to jedyny sposób, istnieją kolejne 2 ciekawe sposoby, na które spojrzymy razem.

Kończyna górna oraz większa część obręczy barkowej (poza mięśniem czworobocznym, którego unerwienie pochodzi od n. dodatkowego oraz okolicą pachy, którą zaopatruje nerw międzyżebrowo-ramienny) unerwiona jest przez gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych od C5 do Th1. Nierzadko także udział w tworzeniu splotu mają korzenie C4 i

Nerw skórny uda boczny traduccions Nerw skórny uda boczny Afegiu nervi femorocutani wikidata Exemples Afegiu Arrel Coincidència mots No se n''han trobat exemples, afegiu-ne un. Proveu-ho amb una recerca més permissiva per a obtenir alguns resultats. La llista de les consultes més comunes: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M

Pochodzące ze splotu lędźwiowego gałęzie zaopatrują część ściany brzucha (jego dolny odcinek), a także (w części) kończynę dolną. Ze struktury tej wywodzą się wyjątkowo ważne klinicznie nerwy, takie jak nerw udowy, nerw zasłonowy, nerw płciowo-udowy oraz nerw skórny uda boczny. Nerwy rdzeniowe: nerwy krzyżowe

Opis The Lateral Femoral Cutaneous Nerve (n. cutaneus femoralis lateralis; external cutaneous nerve) arises from the dorsal divisions of the second and third lumbar nerves. It emerges from the lateral border of the Psoas major about its middle, and crosses the Iliacus obliquely, toward the anterior superior iliac spine. It then passes under the inguinal ligament and over the Sartorius muscle into the thigh, where it divides into two branches, and anterior and a anterior branch becomes superficial about 10 cm. below the inguinal ligament, and divides into branches which are distributed to the skin of the anterior and lateral parts of the thigh, as far as the knee. The terminal filaments of this nerve frequently communicate with the anterior cutaneous branches of the femoral nerve, and with the infrapatellar branch of the saphenous nerve, forming with them the patellar posterior branch pierces the fascia lata, and subdivides into filaments which pass backward across the lateral and posterior surfaces of the thigh, supplying the skin from the level of the greater trochanter to the middle of the thigh. Zdjęcia

Objawy nerwu kulszowego. Ucisk na nerw kulszowy prowadzi do rwy kulszowej. Ostry i przeszywający ból jest bardzo silny. Wystarczy jeden ruch, pochylenie, zerwanie się z łóżka, potknięcie się, aby nastąpił atak bólu. Ból określany jest niekiedy jako piekący i rwący. Miejsce bólu to najczęściej okolice biodra i pośladków, a

Nerw skórny uda boczny itzulpenak Nerw skórny uda boczny Gehitu nerbio femorokutaneo eu Adar bat izterreko kanpoaldean eta beste bat ipurmasailen azalean dituen nerbioa wikidata Adibideak Gehitu amen Match hitzak Ez da adibiderik aurkitu, kontuan hartu bat gehitzea. Bilaketa lasaiagoa egin dezakezu emaitza batzuk lortzeko. Kontsulta zerrenda ezagunena: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M

Zewnętrzny lub boczny nerw skórny kości udowej pochodzi z przednich odgałęzień rdzeni kręgowych L2-L3. Dzieje się na przedniej powierzchni iliacus, że sięga do górnej, przedniej kręgosłupa biodrowej, które rozciąga się poniżej przyśrodkowo więzadłem pachwinowym, i przechodzi w przednio-bocznej powierzchni kości udowej, w

Do uszkodzenia obwodowego układu nerwowego może dojść z wielu powodów. Może być ono spowodowane chorobą przewlekłą bądź być uszkodzeniem mechanicznym. Może do niego dojść podczas zabiegu ortopedycznego lub operacji. Może też być ono skutkiem źle założonego opatrunku gipsowego bądź źle dostosowanego zaopatrzenia ortopedycznego. Rehabilitacja przy uszkodzeniach nerwów obwodowych jest niezbędna, niezależnie od charakteru uszkodzenia. Ponadto wskazana jest odpowiednia suplementacja, która przyspieszy regenerację uszkodzonych połączeń nerwowych. Uszkodzenia nerwów obwodowych można podzielić na uszkodzenia mechaniczne oraz uszkodzenia spowodowane chorobą przewlekłą. Mechaniczne uszkodzenie nerwów obwodowych dotyczy najczęściej nerwów, które przebiegają powierzchownie lub z anatomicznego punktu widzenia są najsłabiej chronione/ osłonięte warstwami innych tkanek. Najliczniejsza grupa urazów tego typu dotyczy więc nerwów w obrębie kończyn. W tym przypadku nie bez znaczenia pozostaje ilość i jakość wykonywanych czynności oraz związane z nimi generalne ryzyko urazu. Nerw obwodowy składa się zasadniczo z trzech komponent: ruchowej, czuciowej, wegetatywnej. Wynikiem uszkodzenia włókien ruchowych są porażenia wiotkie, w wyniku których powstają zaniki mięśni, które dany nerw zaopatruje. Uszkodzenie włókien czuciowych prowadzi do różnego rodzaju zaburzeń czucia, których granice często bywają zatarte z powodu unerwienia danej okolicy ciała/skóry przez gałązki pochodzące z różnych nerwów. Przerwanie włókien wegetatywnych prowadzi początkowo do przekrwienia tkanek przez rozszerzenie naczyń krwionośnych, a w późniejszym okresie do niedokrwienia i następowego niedotlenienia tkanek. Do uszkodzeń spowodowanych przewlekłymi chorobami można zaliczyć stopę cukrzycową występującą przy cukrzycy. Przyczynami są uszkodzenia gałęzi czuciowych (choroba prowadzi do powstawania częstych urazów, małych zranień), wegetatywnych (zaburzenia odżywiania) oraz hiperglikemia, która zwiększa podatność na zakażenia. POLECAMY R e k l a m a Obwodowy układ nerwowy – kończyna górna, splot ramienny (część anatomiczna) Splot ramienny unerwia kończynę górną i mięśnie powierzchowne grzbietu. Tworzą go korzenie brzuszne nerwów rdzeniowych segmentów C5–T1. Znajdują się one między mięśniem pochyłym przednim a mięśniem pochyłym środkowym. Korzenie nerwowe wychodzące z segmentu C5–C6 tworzą pień górny splotu, korzeń nerwowy C7 tworzy pień środkowy, a korzenie C8 i T1 – pień dolny. Biegną one powyżej obojczyka. Pnie rozgałęziają się na część przednią i tylną. W dalszej części na poziomie jamy pachowej do tyłu od mięśnia piersiowego mniejszego przechodzą one w pęczek boczny (C5–C7), przyśrodkowy (C8–T1) i tylny (C5–T1) [1–4, 6, 8, 9]. W skład pęczka bocznego wchodzą: nerw mięśniowo-skórny, nerw piersiowy boczny, nerw pośrodkowy. W skład pęczka przyśrodkowego wchodzą: nerw pośrodkowy, nerw łokciowy, nerw piersiowy przyśrodkowy, nerw skórny przyśrodkowy ramienia, nerw skórny przyśrodkowy przedramienia. W skład pęczka tylnego wchodzą: nerw promieniowy, nerw pachowy, nerwy podłopatkowe, nerw piersiowo-grzbietowy. Część podobojczykowa splotu ramiennego: nerw mięśniowo-skórny, nerw pachowy, nerw promieniowy, nerw łokciowy, nerw pośrodkowy. Podział uszkodzeń splotu ramiennego Wyróżnia się cztery typy uszkodzenia splotu ramiennego: typ dolny (Klumpkego–Dejerine’a) – powstaje na skutek uszkodzenia korzeni nerwowych C8–Th1. Powoduje zaburzenia czynności prostowników i zginaczy przedramienia oraz mięśni ręki, typ środkowy – uszkodzenie korzenia C7. Prowadzi do uszkodzenia, które przypomina porażenie nerwu pośrodkowego, typ górny (Erba–Duchenne’a) – to następstwo uszkodzenia korzeni nerwowych segmentów C5–C6. Konsekwencją tego uszkodzenia są zaburzenia ruchu stawu ramiennego, zwłaszcza odwodzenia, zginania i rotowania ramienia na zewnątrz. Zaburzona jest również praca zginaczy przedramienia, typ mieszany – uszkodzenie występujące najczęściej, dotyczy wielu różnych korzeni nerwowych [5, 11]. Obwodowy układ nerwowy – kończyna dolna (część anatomiczna) Kończyna dolna czuciowo i ruchowo zaopatrywana jest z dwóch źródeł: splotu lędźwiowego oraz splotu krzyżowego, często nazywanego splotem lędźwiowo-krzyżowym. Splot lędźwiowy utworzony jest przez gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych od Th12 do L4. Do głównych gałęzi splotu lędźwiowego należą: nerw biodrowo-podbrzuszny, nerw biodrowo-pachwinowy, nerw płciowo-udowy, nerw skórny boczny uda, nerw udowy, nerw zasłonowy. Splot krzyżowy uformowany jest przez gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych od L4 do S4. Do głównych gałęzi splotu krzyżowego zalicza się: nerw kulszowy, nerw skórny tylny uda, nerw sromowy [2, 3, 8]. Podział uszkodzeń nerwów Uszkodzenia nerwów obwodowych klasyfikuje się za pomocą dwóch skal: Sunderlanda, która powstała w 1951 r., i Seddona z 1943 Seddona: neuropraxis – ucisk na nerw bez przerwania ciągłości. Przewodnictwo nerwowe ulega osłabieniu. Objawy ustępują po kilku–kiludziesięciu dniach, axonotmesis – nerw nienaruszony, ale aksony przerwane. Występuje całkowity zanik funkcji nerwu. Takie nerwy mogą się zregenerować, lecz regeneracja może trwać do kilkudziesięciu miesięcy, neurotmesis – przerwanie ciągłości nerwu powodujące jego porażenie, brak możliwości szybkiej regeneracji. Konieczna jest interwencja chirurgiczna. Klasyfikacja Sunderlanda: stopień I – brak przewodzenia z powodu kompresji nerwu. Odpowiada neuropraksji Seddona, stopień II – przerwanie aksonu bez uszkodzenia nerwu. Odpowiada aksonotmezji Seddona, stopień III – uszkodzenie endoneurinum, bez zmian w epi- i perineurinum. Powrót funkcji jest uzależniony od włóknienia śródpęczkowego, stopień IV – uszkodzenie wszystkich osłonek z wyjątkiem epineurinum. Może wystąpić powiększenie nerwu, stopień V – całkowite przerwanie ciągłości nerwu. Odpowiada neurotmezji Seddona [5, 11]. Uszkodzenia nerwów obwodowych – kończyna górna Uszkodzenie nerwu pośrodkowego Objawy tego uszkodzenia są powiązane z poziomem jego występowania. Na poziomie stawu łokciowego i powyżej dochodzi do uszkodzenia zginaczy długich palców oraz zginaczy ręki. Wyjątkiem są tu mięsień zginacz łokciowy nadgarstka oraz część łokciowa zginacza głębokiego palców, które są zaopatrywane przez nerw łokciowy. W wyniku tego powstaje charakterystyczne ustawienie ręki do przysięgi. Przy uszkodzeniu nerwu w części dystalnej przedramienia ułożenie ręki do przysięgi nie występuje. Charakterystyczne jest słabe odwodzenie, nawracanie i przeciwstawianie kciuka [1, 2, 4, 5].Uszkodzenie nerwu promieniowego Najczęstszą przyczyną uszkodzenia tego nerwu jest tzw. zespół sobotniej nocy. Objawy występujące przy tym porażeniu zależą od poziomu uszkodzenia. Poniżej połowy ramienia powoduje porażenia: mięśnia ramienno-promieniowego, prostowników nadgarstka, kciuka i palców II–V w stawach międzypaliczkowych dalszych. Przy uszkodzeniu obejmującym dół pachowy objawy są podobne, ale dochodzi jeszcze porażenie mięśnia trójgłowego ramienia oraz następuje zniesienie odruchu z tego mięśnia. W uszkodzeniach tego nerwu charakterystyczne jest ustawienie ręki. Jest to tzw. ręka opadająca [4, 9].Uszkodzenie nerwu łokciowego Jest to najczęściej występujące uszkodzenie. Osłabieniu ulegają zginacze i przywodziciele nadgarstka, zginacze palców IV i V, następuje porażenie przywodzenia i odwodzenia palców oraz porażenie przywodzenia kciuka. Występuje zanik mięśni kłębika. Obserwuje się charakterystyczne ustawienie ręki szponiastej [5, 11]. Przyczyny uszkodzenia nerwów obwodowych Do uszkodzenia obwodowego układu nerwowego może dojść z wielu powodów. Do uszkodzeń dochodzi przy zabiegach ortopedycznych, operacjach bądź źle założonych opatrunkach gipsowych. Źle dostosowane zaopatrzenie ortopedyczne również może skutkować uszkodzeniami nerwów obwodowych (protezy, ortezy, kule, laski ortopedyczne). Uszkodzenie nerwów obwodowych może być powikłaniem operacyjnym. Taka grupa uszkodzeń ma najczęściej charakter neurotmesis. Przecięcie pnia nerwowego dokonane w czasie operacji jest trudne do oceny ze względu na narkozę, w której znajduje się chory. Rozpoznanie często następuje dopiero po operacji, co utrudnia sklasyfikowanie uszkodzenia. Najliczniejszą grupę powikłań można zaobserwować przy osteotomiach. Przy operacji na stawie ramiennym istnieje ryzyko uszkodzenia długich gałęzi splotu ramiennego, w szczególności nerwu pachowego i promieniowego. Częstym uszkodzeniem jest również przecięcie nerwu promieniowego przy operacji na trzonie kości ramiennej. W obrębie ręki w okolicy nadgarstka istnieje ryzyko przecięcia nerwu pośrodkowego oraz nerwu łokciowego przy operacjach na ścięgnach zginaczy nadgarstka. Zdarza się także podczas operacji przykurczu Dupuytrena przecięcie nerwów palców. Aby zminimalizować możliwość wyżej wymienionych powikłań, należy odpowiednio dobrać dojście operacyjne, aby ominąć ważne pnie nerwowe. Ważna jest odpowiednia znajomość stosunków anatomicznych operowanego obszaru [5, 7, 11]. Uszkodzenia nerwów obwodowych – kończyna dolna Do najczęstszych neuropatii uciskowych w obrębie kończyny dolnej należą: zespół Rotha, ucisk na nerw strzałkowy wspólny, zespół kanału stępu, zespół mięśnia gruszkowatego, neuralgia Mortona. Zespół Rotha jest najczęściej spotykanym uszkodzeniem uciskowym w obrębie kończyny dolnej. Powstaje przez ucisk na nerw skórny boczny uda. Występuje głównie u mężczyzn. Głównymi jego objawami są ból i parastezje przednio-bocznej części uda oraz zmiany troficzne skóry tej okolicy. Głównymi przyczynami są przeciążenia wynikające z robienia częstych ruchów zgięcia i wyprostu stawu biodrowego, forsowny marsz lub długotrwała pozycja stojąca, otyłość oraz ciąża [3, 14]. Ucisk na nerw strzałkowy wspólny występuje bardzo często z powodu bardzo powierzchownego usytuowania nerwu. Głównymi objawami są parastezje oraz drętwienia w okolicy bocznej podudzia i stopy. Bardzo często osłabieniu ulegają mięśnie zaopatrywane przez nerw strzałkowy, co powoduje występowanie opadającej stopy. Do ucisku na nerw strzałkowy dochodzi najczęściej podczas długotrwałej pozycji klęczącej, poprzez ucisk zewnętrzny (ciasny opatrunek gipsowy) oraz przy urazach głowy i szyjki kości strzałkowej [3, 14]. Zespół kanału stępu nazywany jest inaczej zespołem kanału kostki przyśrodkowej. Wywołuje go ucisk na nerw piszczelowy tylny na wysokości kostki przyśrodkowej. Głównymi objawami są parastezje, drętwienia i ból podeszwowej powierzchni śródstopia i palców, bóle w obrębie pięty, nadmierne napięcie zginaczy palców, osłabienie i zanik mięśnia odwodziciela palucha. Do ucisku na nerw predysponują urazy w obrębie stawu skokowego, otyłość, obrzęki kończyn dolnych. Grupą osób narażoną najbardziej na ten typ uszkodzenia są sportowcy, szczególnie biegacze [3, 14]. Neuralgia Mortona to neuropatia uciskowa nerwów palców z towarzyszącym jej włóknieniem okołonerwowym. Najczęściej choroba spowodowana jest podrażnieniem drugiego i trzeciego nerwu palcowego wspólnego. Dominującym objawem schorzenia jest ostry, palący ból okolicy przodostopia. Najczęściej lokalizuje się on pod głową trzeciej i czwartej kości śródstopia oraz na grzbiecie stopy. Ból rzadko promieniuje do kolan czy stawu skokowego. Deficyty czuciowe występują tu bardzo rzadko. Dolegliwości nasilają się podczas chodzenia oraz stania [3, 13, 14]. Zespół mięśnia gruszkowatego najczęściej jest wywoływany urazem pośladka podczas upadku. Innymi przyczynami mogą być zwłóknienia spowodowane głębokimi iniekcjami, ropne zapalenie mięśni czy dystonia mięśniowa. W 6–8% przypadków zespół mięśnia gruszkowatego jest przyczyną rwy kulszowej. Głównym objawem jest najczęściej ból pośladka, który promieniuje obwodowo wzdłuż przednio‑bocznej powierzchni kończyny dolnej [15]. Rehabilitacja po uszkodzeniu obwodowego układu nerwowego Należy pamiętać, że rehabilitacja przy uszkodzeniach nerwów obwodowych jest niezbędna niezależnie od charakteru uszkodzenia. Obejmuje ona zarówno zabiegi fizykalne, kinezyterapię, hydroterapię, jak i inne dostępne metody, np. kinesiologytaping. Osoba chora musi mieć pełną świadomość długiego czasu rekonwalescencji, powolnych postępów oraz tego, że ze strony pacjenta są niezbędne pełna współpraca i zaangażowanie w proces fizjoterapii. W rehabilitacji ważne jest zwalczanie obrzęku i sztywności. Zaburzenia krążenia prowadzą do powstawania obrzęków. Ograniczenie ruchów przez pacjenta oraz utrzymywanie kończyny górnej w pozycji zwieszonej może potęgować obrzęki. Następstwem tego są zwłóknienia oraz ograniczenie ruchu w stawach. Skutecznymi sposobami walki z obrzękiem oraz sztywnością stawową są: stosowanie temblaka, stosowanie kinesiologytapingu – aplikacji limfatycznych, stosowanie masażu/drenażu kończyny górnej, stosowanie ćwiczeń biernych w pełnym zakresie ruchu, stosowanie ciepła oraz noszenie ocieplacza. Ważna jest prawidłowa pozycja porażonej kończyny. Należy zapobiegać rozciąganiu porażonych mięśni. Można stosować odpowiednie sprężynowe zaopatrzenie ortopedyczne, które będzie utrzymywać stawy w ustawieniu czynnościowym. Stosuje się je aż do pojawienia się restytucji ruchowej. Ważnym elementem terapii jest zapobieganie zanikom mięśniowym. Jedną z możliwości jest stosowanie elektroterapii w formie elektrostymulacji impulsami trójkątnymi dla mięśni porażonych wiotko oraz stymulowanie nerwów obwodowych z wykorzystaniem okrągłych elektrod umieszczonych w imadle prądami diadynamicznymi. Powinno się je stosować codziennie, zgodnie z metodyką zabiegową. Poza stymulacją nerwów obwodowych nie można zapomnieć o odpowiedniej suplementacji, która przyspieszy regenerację uszkodzonych połączeń nerwowych [10, 11]. Odpowiednia suplementacja Rola suplementacji polega na wspomaganiu odżywienia i funkcji metabolicznych, poddanych stresowi oksydacyjnemu, a często i stanowi zapalnemu włókien układu nerwowego. Suplementem spełniającym powyższe wymagania jest ALAnerv. Zawiera on składniki korzystnie wpływające na funkcjonowanie układu nerwowego. Jest to preparat złożony, w skład którego wchodzą witaminy, takie jak witamina B6 (pirydoksyna), witamina B5 (kwas pantotenowy), witamina B2 (ryboflawina), witamina B1 (tiamina), witamina E i oraz selen, a także kwas gamma-linolenowy i kwas alfa-liponowy. Bardziej złożonym suplementem, który jest zalecany przy urazach układu nerwowego, jest ALAnerv ON. Jego skład został wzbogacony o charakteryzujący się wyjątkowymi właściwościami honokiol. Witaminy z grupy B są istotne dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego, niezbędne w przebiegu procesów krwiotwórczych oraz wielu przemian metabolicznych i energetycznych. Wspomagają utrzymanie sprawności umysłowej, funkcji poznawczych (pamięć i kojarzenie), pomagają zredukować zmęczenie i znużenie. Ich niedobory mogą powodować zaburzenia wytwarzania osłonki mielinowej i przewodzenia impulsów nerwowych. Selen oraz witamina E ograniczają szkodliwe działanie wolnych rodników i chronią komórki przed skutkami stresu oksydacyjnego. Wzajemnie nasilają swoje działanie przeciwutleniające. Niestety na terytorium Polski istnieją niedobory selenu w codziennej diecie. Dlatego witamina E i selen powinny być stosowane jako uzupełnienie codziennej diety w powyżej wymienione składniki korzystnie wpływające na komórki nerwowe. Kwas alfa-liponowy to związek organiczny z grupy nasyconych kwasów tłuszczowych. Posiada właściwości antyoksydacyjne i chroni komórki przed szkodliwym działaniem wolnych rodników i nadtlenków, zapobiega utlenianiu nienasyconych kwasów tłuszczowych, ochrania strukturę błon komórkowych. Przyczynia się do odtworzenia zredukowanych postaci innych przeciwutleniaczy, takich jak witaminy E i C oraz silnego antyoksydantu wewnątrzkomórkowego glutationu, przywracając ich aktywność antyoksydacyjną. Kwas gamma-linolenowy należy do grupy niezbędnych wielonienasyconych kwasów tłuszczowych omega-6. Będąc prekursorem prostaglandyny E1 ma działanie przeciwzapalne. Wraz z kwasami omega-3 wchodzi w skład fosfolipidów mózgu. Jest niezbędny dla prawidłowego funkcjonowania układu nerwowego. Honokiol jest bioflawonoidem pozyskiwanym z kory roślin z rodzaju magnolia. Liczne badania wykazują, iż honokiol posiada działanie antyarytmiczne, przeciwpłytkowe, przeciwzapalne, przeciwbólowe, hamujące angiogenezę, przeciwnowotworowe, anksjolityczne oraz antyoksydacyjne [17]. Składniki suplementu w zalecanych dawkach nie wywołują efektów niepożądanych, nawet podczas długiej kuracji. Wskazane jest jednak zachowanie ostrożności w przypadku osób stosujących terapię insulinową lub doustne leki hipoglikemizujące. Kwas alfa-liponowy może nasilać efekt hipoglikemiczny równolegle stosowanych leków, dlatego przed zażyciem ALAnerv oraz ALAnerv ON należy skonsultować się z lekarzem. W momencie gdy pojawi się wystarczająca siła mięśniowa, należy włączyć ćwiczenia czynne, które winno się dobrać odpowiednio dla każdej odzyskanej funkcji [16]. PIŚMIENNICTWO Abrams Ziets Lieber Botte Anatomy of the radial nerve motor branches in the forearm. Journal of Hand Surgery 1997 Mar; 22 (2): 232–237. Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. Wyd. 12. T. 1: Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła. Mięśnie. PZWL. Warszawa 2009. Bochenek A., Reicher M. Anatomia człowieka. Wyd. 6. T. 5: Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów. PZWL. Warszawa 2010. Cho H., Lee Gil Choi Yang Topographical anatomy of the radial nerve and its muscular branches related to surface landmarks. Clinical Anatomy 2012 Jun 14. Doi: 115. Dega W., Milanowska K. Ortopedia i rehabilitacja. PZWL. Warszawa 1996. Elton Rizzo M. Management of radial nerve injury associated with humeral shaft fractures: an evidence-based approach. Journal of Reconstructive Microsurgery 2008 Nov; 24 (8): 569–573. Lim R., Tay Yam A. Radial nerve injury during double plating of a displaced intercondylar fracture. Journal of Hand Surgery 2012 Apr; 37 (4): 669–672. Fix Neuroanatomia. Urban i Partner. Wrocław 1997. Konarska I. Medycyna fizykalna. PZWL. Warszawa 1968. Rosłowski A., Skolimowski T. Technika wykonywania ćwiczeń leczniczych. PZWL. Warszawa 2000. Paprocka-Borowicz M., Zawadzki M. Fizjoterapia w chorobach układu ruchu. Górnicki Wydawnictwo Medyczne. Wrocław 2007. Schuenke M., Schulte E., Schumacher U. Prometeusz. Atlas anatomii człowieka. T. 1. Medpharm Polska. Wrocław 2006. Ciemiecka A., Bażant K., Bryłka K., Kołodziejski P. Neuralgia Mortona. Praktyczna Fizjoterapia & Rehabilitacja 2018 marzec; 92. Wawrzyniak A., Romanowski L. Najczęstsze neuropatie uciskowe w obrębie kończyny dolnej. Praktyczna Ortopedia i Traumatologia 2018 lipiec; 3. Zaworski K., Latosiewicz R., Majcher P., Derewiecki T. Terapia manualna w diagnozowaniu i leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego – studium przypadku. Med Og Nauk Zdr 2015; 21 (2): 215–220. Kochanowski J. Honokiol – potencjalne możliwości zastosowania w chorobach układu nerwowego. Neurologia Praktyczna 2017; 6: 1–4.

^{Pozostałe gałęzie biegną do kończyny dolnej: · nerw płciowo - udowy · nerw skórny boczny uda · nerw udowy · nerw zasłonowy Splot krzyżowy Leży w miednicy mniejszej dobocznie od stawów krzyżowych przednich na powierzchni przedniej mięśnia gruszkowatego. Odgałęzienia splotu krzyżowego dzielimy na gałęzie krótkie i długie.} rwa kluszowa-ucisk na nerw Temat Szybkie pytania bez logowania czy gimnastyka wskazana -do jakiego lekarza Odpowiedzi: 1 Ilość wyświetleń: 504 Data: 9/14/2013 1:59:25 PM Liczba szacunów: 0 Potrzebuje natychmiastowej pomocy w przerwaniu nieznosnego bolu plecow uniemozliwiajacego mi normalne funkcjonowanie i prace. mieszkam w Kanadzie i jest mi dosc trudno zdobyc cokolwiek co pomogloby mi utrzymac sie w pracy. Odpowiedzi: 1 Ilość wyświetleń: 982 Data: 7/19/2011 5:04:26 PM Liczba szacunów: 0 [...] z nich jest nadmierne obkurczanie się włókien mięśniowych i powstawanie tzw. punktów spustowych. Są to miejsca o wzmożonym napięciu mięśni. Są one nadwrażliwe na ucisk i mogą powodować liczne problemy z funkcjonowaniem aparatu ruchu, np. ucisk na nerw, pogorszony zakres ruchu kończyn, bóle kręgosłupa itp. Dlatego też tak istotne jest [...] Odpowiedzi: 18 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 11/30/2017 5:22:32 PM Liczba szacunów: 0 [...] Jeżeli ból minie całkowicie mamy diagnozę. Jeżeli np za za miesiąc ból wróci to wiadomo co trzeba operować. Jak narazie to wróżenie z fusów. Trzeba czekać. Na 99,9% mam ucisk na nerw tylko nie wiadomo gdzie dokładnie. Nie jest to dyskopatia-to zostało już wykluczone. P. S. Operacja ucisku na nerw nadlopatkowy nie jest taka prosta jakby sie [...] Odpowiedzi: 125 Ilość wyświetleń: 12667 Data: 9/5/2019 9:07:49 PM Liczba szacunów: 0 [...] na skórze na mięśniu naramiennym, a jak się poklepie w to miejsce to czuje jakby mnie prąd kopał, późńiej mrowienie. Lekarz od opisu usg i fozjoterapeuta mówią, że to przez ucisk na nerw, od stanu zapalnego w obrębie naderwania przyczepu mięśnia głowy długiej bicepsa. Sam nie wiem czy mają rację czy nie, bo trwa to już i trwa, a poprawy jakos [...] Odpowiedzi: 1974 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 2/4/2008 1:52:37 PM Liczba szacunów: 0 [...] problemy. Ręka strasznie drży, jak u starszej osoby, natomiast w nocy budzę się ze ścierpniętą i lodowatą dłonią. Znajoma fizjoterapeutka przypuszcza, iż może to byc jakiś ucisk na nerw. Zaleca cwiczenia (np. ściskanie piłeczki w dłoni). Twierdzi również, że lekarz powie mi to samo i każe smarowac rękę żelami rozgrzewającymi. Mówi również żeby [...] Odpowiedzi: 58 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 11/14/2008 10:15:15 AM Liczba szacunów: 2 ...Zrobisz jak uważasz, ale uważaj żebyś nie dorównał mi - staw rzekomy i operacje (można też bez falami, u mnie odradzali ponieważ mam ucisk na nerw i żyłę, więc nie pomogło by, a przy falach też jest narkoza). Odpowiedzi: 945 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 1/3/2011 5:56:52 PM Liczba szacunów: 0 aneczka28 i jak tam ręka po zabiegu ?? a ja miałam robione prywatnie EMG i na drugi dzień poszłam z wynikiem do lekarza i mam zabieg ustalony na 23 lutego tylko wyszło ze to nie ZCN ale zespół guyona tzn ucisk na nerw łokciowy ale i tak bede miała cos cięte w nadgarstku a gdybym czekała państwowo to może bym miała zabieg na czerwiec pozdrówki Odpowiedzi: 80 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 2/3/2009 4:10:42 PM Liczba szacunów: 0 Najnowsza teoria jest taka, że przez przyjmowane sterydy i szybkie przyrosty mięśni nastąpił ucisk na nerw nadłopatkowy. Na początku września będę miał ostrzyknięcia sterdytem z lidokainą tego nerwu. Odpowiedzi: 125 Ilość wyświetleń: 12667 Data: 8/15/2019 7:14:58 PM Liczba szacunów: 0 [...] bólowe ustąpiły. Coś w tym musi być bo dużo osób z dyskopatiami sobie chwali terapie manualną więc musi pomagać a na chłopski rozum jak by krążek się nie cofał to ucisk na nerw byłby dalej i bóle by nie ustępowały. Nie jestem specjalistą w tej dziedzinie więc mogę się mylić napisałem tylko to co udało mi się wywnioskować z własnych [...] Odpowiedzi: 27 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 7/3/2013 9:26:05 AM Liczba szacunów: 0 [...] cofnięcia się przepukliny. jeżeli odpowiednio zastosujemy tutaj zabiegi manualne, wykonywane przez dobrego terapeutę, istnieje szansa ze przepuklina znacznie się zmniejszy i ucisk na nerw nie będzie dokuczliwy Kolejnym krokiem jest dopiero wdrożenie aktywności fizycznej która wzmocni mięśnie okołostawowo, i pozwoli naturalnie stworzyć ochronę dla [...] Odpowiedzi: 10 Ilość wyświetleń: 1017 Data: 7/23/2019 12:12:31 PM Liczba szacunów: 0 cwiczenia na nogi Post Trening dla początkujących PRO Idź do lekarza żeby Cię obejrzał bo faktycznie może być jakiś problem z odcinkiem szyjnym kręgosłupa i jest ucisk na nerw stąd pojawiający się ból. Odpowiedzi: 25 Ilość wyświetleń: 3083 Data: 11/7/2017 8:33:26 PM Liczba szacunów: 3 Spięta łydka Post Szybkie pytania bez logowania PRO [...] rozciąganie nóg. Druga z przyczyn może być zła pozycja, która powoduje iż przykurcze w kończynie dolnej objawiają się bólem w podudziu. Trzecią przyczyną może być ucisk na nerw. Czwartą przyczyną może być kontuzja którą przebyłeś. Bez względu na to, która z tych przyczyn jest prawdziwa warto udać się do fizjoterapeuty, który wykona [...] Odpowiedzi: 1 Ilość wyświetleń: 731 Data: 3/13/2021 4:17:26 PM Liczba szacunów: 0 Plan treningowy do oceny Post Szybkie pytania bez logowania PRO Prawy prostowniki do dzis boli Prawdopodbnie jest ucisk na nerw lub poprostu jest naciagniety dziekuje za opdpowiedz Odpowiedzi: 5 Ilość wyświetleń: 1039 Data: 7/30/2020 2:25:23 PM Liczba szacunów: 0 vtserafin: mam Cię trzymać w parterze, czy na dźwigni w stójce? Yang: on przywołał film na National Geographic, gdzie rzeczywiście przedstawiciel ninjutsu pokazał dwukrotnie ucisk na nerw... tyle, że raz było to uderzenie w nerwy idące pod ramieniem(dość prosta technika, pojawia się np na hapkido), a drugi raz-nacisk na szyję obezwładnionego na [...] Odpowiedzi: 67 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 10/17/2007 10:24:28 PM Liczba szacunów: 0 [...] To dobrze, bo nie za ciekawie to wygląda. Nie będę odkrywał Ameryki, że treningi nie wskazane, ze względu na tworzenie napięć w organizmie. Gdy masz zdegenerowany dysk lub ucisk na nerw warto popracować nad rozluźnianiem tego. Z takich ogarniętych międzynarodowych fizjo polecam pooglądać dr Jordan Shallow, dr Stefi Cohen, dr Quinn Henoch, no i [...] Odpowiedzi: 17362 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 1/22/2019 10:57:49 AM Liczba szacunów: 0 ucisk na nerw jest przeiebany - dzis mialem ucisk na nerw jak robilem martwe ciagi i moj znajomy cos zazartowal, ze oszukuje przy cwiczeniu, to mi ucisk na nerw zastymulowal "kurvy i chuie" pod jego adresem wstyd troche, ze tak powiem Odpowiedzi: 3001 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 7/14/2008 11:23:54 PM Liczba szacunów: 0 Ja bym obrał troche inny kierunek jako ze jestem po operacji odcinka ledzwiowego. Ucisk na nerw trwal tak dlugo ze malo co nie obumarl a to wiadomo nic dobrego. Miales robione MRT jak sie nie myle tylko nie wiem czego dokladnie. Jesli kregoslupa udalbym sie na konsultscje do Neurochirurga. Kregarz to chyba Chiropraktyk czy jaknto sie zwie tez nie [...] Odpowiedzi: 17362 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 6/10/2018 1:12:53 PM Liczba szacunów: 0 Jednak trwa to już długo. Do tego dochodzi ucisk na nerw skóry boczny uda, więc coś z tymi kregami musi być nie tak. Rezonans pewnie najwięcej by powiedział. Odpowiedzi: 17362 Ilość wyświetleń: 20000 Data: 1/16/2019 9:44:27 PM Liczba szacunów: 0 Kontuzja barku Post Trening dla zaawansowanych Dięki Life-tec za soga. Przyszło mi jeszcze do głowy, że jest możliwe coś takiego jak nerwo-ból jeżeli byś np przesilił nadgarstek i miał jakiś ucisk gdzieś na nerw to możliwe jest że ból by promieniował i miałbyś wrażenie że cię przedramie boli (z kręgosłupem tak często bywa jak masz jakiś ucisk na nerw pomiędzy kręgami to masz złudne wrażenie że [...] Odpowiedzi: 46 Ilość wyświetleń: 5939 Data: 5/7/2004 11:22:06 PM Liczba szacunów: 0 nerw płciowo-udowy. nervus genitofemoralis. nerw skórny boczny uda. nervus cutaneus femoris lateralis. ramię skórne przyśrodkowę goleni nerwu udowo-goleniowego

Endoproteza to sztuczny stan biodrowy, który pozwala wrócić do sprawności osobie z chorą tkanką chrzęstną i kością biodra. Głowa kości udowej i panewka stawu biodrowego kości miedniczej tworzą razem staw biodrowy. Endoproteza to sztuczny stan biodrowy, który pozwala wrócić do sprawności osobie z chorą tkanką chrzęstną i kością biodra. Głowa kości udowej i panewka stawu biodrowego kości miedniczej tworzą razem staw biodrowy. Pierwszy element stawu zastępuje się metalową kulką, drugi zaś wykonany jest z tworzywa sztucznego, przypomina gniazdo. Protezę mocuje się przy zastosowaniu cementu kostnego, cementu akrylowego lub hydroksyapatytu (naturalnego minerału). W protezie znajdują się pory niewielkich rozmiarów, które umożliwiają wrastanie kości w protezę. Kasia gotuje z łosoś w cieście francuskim ze szpinakiem Endoproteza stawu biodrowego – wskazania do wykonania zabiegu Zabieg wszczepienia sztucznej protezy jest niezbędny u osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową, martwicę kości, reumatoidalne zapalenie stawów. Ból jest na tyle silny, że uniemożliwia wykonywanie podstawowych codziennych czynności – chodzenie, wspinanie się po schodach, wstawanie z pozycji siedzącej. Bardzo często ból nie mija nawet po zażyciu leków przeciwzapalnych. Endoproteza stawu biodrowego – przebieg operacji Zabieg wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego trwa od 2 do 4 godzin. Po operacji monitoruje się stan chorego, zwłaszcza kończyny dolne – koniecznie należy poinformować lekarza w przypadku mrowienia lub drętwienia nóg. Po wykonaniu zabiegu podaje się antybiotyki, leki przeciwbólowe, środki przeciwzakrzepowe oraz płyny (podawane dożylnie). Należy nosić pończochy, które pobudzają krążenie krwi w nogach. Po kilku tygodniach zdejmuje się szwy pooperacyjne. Po operacji należy się wspomagać kulami – lekarz decyduje o długości pobytu pacjenta w szpitalu, terminie i długości rehabilitacji. Średni czas pobytu w szpitalu wynosi 5 dni. Koszt operacji waha się w przedziale 10-20 tys. złotych – cena uzależniona jest od rodzaju protezy, renomy kliniki i doświadczenia lekarza wykonującego zabieg. Operacja wstawienia endoprotezy refundowana jest przez Narodowy Fundusz Zdrowia, niestety trzeba na nią czekać nawet 3 lata. Endoproteza stawu biodrowego – możliwe powikłania Osoby decydujące się na wykonanie zabiegu endoprotezy stawu biodrowego powinny liczyć się z ewentualnymi powikłaniami, m. in. możliwością powstania zatorowości płucnej (zakrzepy krwi z kończyn dolnych przedostają się do płuc). Przywołana dolegliwość może z kolei doprowadzić do niewydolności oddechowo-krążeniowej i wstrząsu. Inne możliwe powikłania to: problemy z opróżnianiem pęcherza, blizny, złamania kości, ruchomość protezy, infekcja stawu biodrowego, uszkodzenia wątroby, płuc i kłopoty z sercem. Jeżeli dojdzie do zwichnięcia lub zakażenia sztucznego stawu, konieczna jest ponowna operacja. Wszczepienie endoprotezy stawu biodrowego, pomimo coraz to bardziej zaawansowanych technologii może wymagać powtórzenia zabiegu. Z bólami bioder, zwłaszcza połączonymi z wysypką lub gorączką, należy udać się do lekarza. Poznaj przyczyny bólu biodra. Duże biodra znikną pod sukienką odcinaną pod biustem albo w spodniach z prostą nogawką. Jak się ubierać przy dużych biodrach? Szerokie biodra wymagają takich ubrań, które ukryją je, nie zasłaniając przy tym atutów sylwetki. Jak się ubierać, aby ukryć szerokie biodra?

wywołane jest uciskiem na nerw skórny boczny uda. związane jest ze zwiększonym napięciem więzadła pachwinowego. ^{Nerw skórny uda boczny translations Nerw skórny uda boczny Add lateral cutaneous nerve of thigh nerw skórny uda boczny translations nerw skórny uda boczny Add lateral cutaneous nerve of thigh W pracy omówiono przykłady najczęstszych neuropatii uciskowych kończyny dolnej, dotyczących nerwu kulszowego, udowego, skórnego bocznego uda, zasłonowego, nerwu strzałkowego i jego gałęzi, nerwu piszczelowego i jego gałęzi oraz nerwu łydkowego. This article presents examples of the most common entrapment neuropathies of the lower limb concerning the following nerves: sciatic, femoral, lateral femoral cutaneous, obturator, fibular and its branches, tibial and its branches as well as sural. pmc W trzeciej zostanie omówiona anatomia i technika badania ultrasonograficznego dwunastu prawidłowych nerwów obwodowych kończyny dolnej: nerwu biodrowo-podbrzusznego, biodrowo-pachwinowego, skórnego bocznego uda, sromowego, kulszowego, piszczelowego, łydkowego, podeszwowego przyśrodkowego, podeszwowego bocznego, strzałkowego wspólnego, strzałkowego głębokiego, strzałkowego powierzchownego. This part of the article series focuses on the anatomy and technique for examining twelve normal peripheral nerves of the lower extremity: the iliohypogastric and ilioinguinal nerves, the lateral cutaneous nerve of the thigh, the pudendal, sciatic, tibial, sural, medial plantar, lateral plantar, common peroneal, deep peroneal and superficial peroneal nerves. pmc The most popular queries list: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M} qTR1mY.